Kendimize Mahkum Olmanın Gölgesi
Kendimize Mahkum Olmanın Gölgesi
Blog Article
Yalnızlık, gözler önünde eriyen bir sis. Hepimizin içinde gizlenen koyulmuş bir ateşin hayali. Bazen bir gölgelerin bulutu içine dalma isteği. Kimimiz bu yalnızlığı kucaklayarak yaşar, kimimiz ise bu gizemi çözmeye çalışır.
- Anılarımızın arasında kayboluruz
- Karanlıkta kendi silüetlerimizi görürüz
Başka birinin varlığıyla mı aydınlanır karanlık?.
Sonun Noktası
İnsanlık yolunda periyotunda, sonunda kendisini karanlığa sürükleyen bir noktası ile karşılar mı?
Düşüncelerimiz bu soruyu açıkça irdeler.
- Karanlığın derinliklerinden gelen sesler
- Kendimizle yüzleşmekten kaçıyoruz
Geleceğimiz bilinmez olabilir, ancak insanın şevki onu her zaman korur bir umut ışığı olarak kalacaktır.
Varoluşun Çökerteği
Hayatımızda hep sıkıntımız var. Her zaman bir şeyler aradığımız, hep bir eksiklik hissediyoruz. Bu anlaşılma belki de hayatın boşluğu, içinde bulunduğumuz durumun bize verdiği his.
Yetersizlik duygusunu kucaklamak kolay değil. Ama bu boşluğu fark etmek ve onunla işlemlemek bize belki de hayatın gerçek anlamını bulmamıza yardımcı olur.
Bu boşluğu doldurmaya çalışmak hepimizin elinde. Ama belki de en doğru yol, bu boşluğu anlamak. Çünkü o boşluk bize bir özgürlük sunar.
Varoluşun Ağırlığı
Varoluşun yüklü ağırlıkları bizi hep açık bir şekilde düşünmeye sevk eder. Uzayın derinliklerine inmek, kendimizi görmek için bir yolculuk.
- sonsuza
- Anlamaya
Boğulan Bir Sesin Fısıltısı
Şehrin kalbinde, sokak lambalarının soluk ışığı altında yansıyordu bir çığlığın sesi. Gökler adeta ürperticiydi, o kadar gerçekçi ki, sanki her şeyin içinde kayboluyorsunuz gibi hissettiriyordu. Korkularımız çığlığın arkasında gizlenmiş bir şekilde beliriyor ve sizi karanlığa sürüklüyor gibiydi.
- Bir sessizlik, bir çığlığın yaşamasıyla kıvrılırken, gözlerimizde korkunun tohumları filizlenmeye başlıyordu.
- Karanlıkta kaybolmuş bir fısıltı, her köşede, her gölgede gizleniyor gibiydi.
Kayıp Ruhların Anlatısı
Bir masal sözde bir dünyada yaşanıyor. Karanlık bir ormanda, here sadece saklanan canlar yaşar.
Kayıp Ruh, ölümden hatıralardan çözülemeyen sıkıntıları ile dolu.
Bu ruhlar, kendi kaybını arayan barışı.
Report this page